Βιτριόλι και τσιμέντο;
Οι απειλές που φτάνουν στ’ αυτιά μας δεν θα εμποδίσουν την διαδικτυακή πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «Δραπετσώνα: για να έχουνε ζωή», την Πέμπτη 6 Απριλίου, στις 7μμ.
Όταν αποφάσισα να κάνω το ντοκιμαντέρ «Δραπετσώνα: για να έχουνε ζωή», ήξερα ότι θα ενοχλούσε πολλούς. Η ανάδειξη της ιστορίας ενός διαχρονικού εγκλήματος σε βάρος των κατοίκων της περιοχής θίγει συμφέροντα και αποκαλύπτει πολιτικές ευθύνες με μεγάλο βάθος.
Όσοι ενοχλούνταν φρόντιζαν να στέλνουν τα μηνύματά τους. Το πρώτο το πήρα όταν ξεκινήσαμε τα αρχικά γυρίσματα. Το δεύτερο το αντιλήφθηκα από τις επιθέσεις που δεχτήκαμε σε διάφορα επίπεδα, ενώ προχωρούσε η έρευνα. Το τρίτο μού διαμηνύθηκε μόλις προ ημερών, όταν αναρτήσαμε στην ιστοσελίδα την ανακοίνωση για τη διαδικτυακή πρεμιέρα και αρχίσαμε να προβάλλουμε τα πρώτα τρέιλερ του ντοκιμαντέρ. «Θα σε κεράσει βιτριόλι και θα σε φυτέψει στο τσιμέντο» μου είπαν.
Από τον Ιούλιο του 2014, όταν έγραψα το ρεπορτάζ για το πώς ο Γ. Μανιάτης, υπουργός ΠΕΚΑ της κυβέρνησης Σαμαρά, τροποποιώντας το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, επέτρεπε να λειτουργήσουν ξανά οχληρές βιομηχανικές δραστηριότητες στην περιοχή των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας, διευκολύνοντας, με τρόπο σκανδαλώδη, τη λειτουργία ενός διυλιστηρίου ουσιαστικά, αλλά και αποθηκευτικών χώρων 20.000 τόνων πετρελαιοειδών, δίπλα στα σπίτια των κατοίκων, το περιοδικό UNFOLLOW έχει συνδέσει μεγάλο μέρος της δουλειάς του με την περιοχή της Δραπετσώνας και τον αγώνα των κατοίκων να ζήσουν με αξιοπρέπεια σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον.
Μικρή σημασία έχει ποιοι από τους εμπλεκόμενους έστειλαν τα απειλητικά μηνύματα. Άλλωστε, πέραν των επιχειρηματιών που έχουν συμφέροντα στην περιοχή, ας μην ξεχνάμε ότι συνυπεύθυνοι για το περιβαλλοντικό έγκλημα ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά, οι υπουργοί της Γ. Μανιάτης και Α. Παπαγεωργίου που έδωσαν τις σχετικές άδειες, η Περιφέρεια (Γ. Σγουρός) και ο δήμος (Λ. Τζανής). Ένα κουβάρι πολιτικής ιδιοτέλειας και κυνικών επιχειρηματικών συμφερόντων καθημερινά υπονομεύει το δικαίωμα μιας ολόκληρης περιοχής στη ζωή και ακόμη και σήμερα –παρά το γεγονός ότι τον Ιανουάριο του 2015 η κυβέρνηση Σαμαρά, οι υπουργοί της αλλά και οι επιχειρηματίες που τη στήριζαν τιμωρήθηκαν από το λαό– δοκιμάζει να επιβάλει τετελεσμένα και μια ιδιότυπη «ομερτά» για το περιβαλλοντικό έγκλημα στην περιοχή. Σε πόσα συστημικά ΜΜΕ έχετε δει αναφορές στην κατάσταση και τα προβλήματα που υπάρχουν ακόμη και σήμερα στη Δραπετσώνα; Για τους κινδύνους από την λειτουργία εγκαταστάσεων επεξεργασίας πετρελαιοειδών δίπλα στα σπίτια των κατοίκων; Για το πώς η Εθνική Τράπεζα αντιμετωπίζει ένα χώρο που ανήκει στους κατοίκους ως δικό της τσιφλίκι;
«Βιτριόλι και τσιμέντο» λοιπόν. Το μόνο που έχω να πω επ’ αυτού είναι ότι φρόντισα -όπως θα έκανε και κάθε πολίτης στη θέση μου-το όνομα του προσώπου που εξαπέλυσε τις απειλές να γίνει γνωστό εκεί όπου πρέπει: στη Δικαιοσύνη.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΣΤΟ YOUTUBE
