Το Μπρεστ-Λιτόφσκ από μόνο του, δεν σε κάνει Λένιν: Ένας χρόνος κυβέρνηση της Αριστεράς

Η επίκληση του Μπρεστ-Λιτόφσκ είναι το εργαλείο που προοικονόμησαν τα λουλούδια στην Καισαριανή: η αριστερή σημειολογία έρχεται να επιστρατεύσει την προηγούμενη διεκδίκηση καταγωγής ως υπερασπιστική γραμμή. Μόνο που εδώ δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με μια δήλωση ταυτότητας αλλά με την υπεράσπιση μιας στρατηγικής και συνεπώς ο πραγματολογικός έλεγχος είναι επιβεβλημένος. Για να έχει λοιπόν νόημα ένας τέτοιος ιστορικός παραλληλισμός, και άρα για να διασωθεί η «συνθηκολόγηση» ως στρατηγική υποχώρησης, οφείλει να εξετάσει κανείς το γενικότερο στρατηγικό πλαίσιο. Και κυρίως να ρωτήσει: τι κάνει κάποιος μετά το Μπρεστ-Λιτόφσκ;