Λιπάσματα: Η υγεία κι η ασφάλεια των κατοίκων ξανά θυσία στα συμφέροντα του Μελισσανίδη
Με μια προκλητική ρύθμιση στον νόμο με τα «προαπαιτούμενα» η κυβέρνηση παρατείνει για 20 χρόνια τις εγκαταστάσεις των εταιρειών του Μελισσανίδη και του τσιμεντάδικου της Lafarge στα Λιπάσματα στη Δραπετσώνα, παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων για την όχληση και τον κίνδυνο.
Το Δεκέμβριο του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας κατέβηκε χαμογελαστός στα Λιπάσματα στη Δραπετσώνα συνοδευόμενους από τοπικούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες. Βλέπετε τότε είχε δρομολογηθεί η παραχώρηση ενός μέρους της έκτασης στους Δήμους (αντί να δοθεί στην Cosco μαζί με το υπόλοιπο λιμάνι του Πειραιά) και το κυριότερο είχαν ακυρωθεί οι προηγούμενες χρήσεις γης που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Σαμαρά και οι οποίες επέτρεπαν ξανά τη λειτουργία οχληρών βιομηχανικών εγκαταστάσεων στην περιοχή των λιπασμάτων.
Ειδικά η αλλαγή στη χρήση γης είχε θεωρηθεί πολύ σημαντική νίκη, γιατί ουσιαστικά σήμαινε ότι δεν μπορούσαν να λειτουργούν στην περιοχή των Λιπασμάτων ούτε το παλιό τσιμεντάδικο της εταιρείας Lafarge ούτε οι εγκαταστάσεις της Oil One του Δημήτρη Μελισσανίδη.
Ειδικά οι τελευταίες αποτέλεσαν ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά σκάνδαλα των τελευταίων ετών. Σε μια περιοχή που από τη δεκαετία του 2000 είχαν απομακρυνθεί οι περισσότερες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, είχαν γκρεμιστεί τα παλιά εργοστάσια του ομίλου των Λιπασμάτων και η συζήτηση ήταν για τους όρους της ανάπλασης, ο Μελισσανίδης αγόρασε τις παλιές και σκουριασμένες εγκαταστάσεις της BP, απέκτησε με χαριστικό τρόπο άδειες λειτουργίας και εγκατέστησε εκεί όχι μόνο εγκαταστάσεις αποθήκευσης και εμπορίας πετρελαίου αλλά και τις εγκαταστάσεις της διαχείρισης λιμενικών αποβλήτων της HEC, επίσης συμφερόντων του.
Οι κάτοικοι δηλαδή πάλευαν να κάνουν πάρκο και χώρο αναψυχής τις παλιές εκτάσεις των Λιπασμάτων και την ίδια ώρα ο Μελισσανίδης επαναλειτουργούσε τα «καζάνια» και επέκτεινε τις εγκαταστάσεις. Αποκορύφωμα όλων αυτών το 2014 όταν νομοθετήθηκε αλλαγή χρήσης γης που επέτρεπε ξανά οχληρές βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην ευρύτερη περιοχή των Λιπασμάτων.
Οι κάτοικοι δεν το έβαλαν κάτω και επέμειναν να διεκδικούν να αλλάξουν οι χρήσεις γης ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την απομάκρυνση αυτών των εγκαταστάσεων. Τελικά τα κατάφεραν, με τροπολογία που συνέταξε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αλλά ψηφίστηκε τελικά αργότερα.
Πλέον, με τη νέα ρύθμιση οι εγκαταστάσεις των εταιρειών του Μελισσανίδη έμπαιναν σε τροχιά απομάκρυνσης και το ερώτημα ήταν σε ποιο βάθος χρόνου θα γινόταν αυτό. Η ισχύουσα από το 2005 νομοθεσία έβαζε ένα χρονικό περιθώριο 12ετίας από την μεταβολή με βάση τη λογική να δοθεί χρόνος να γίνει η μετεγκατάσταση. Από την πλευρά τους οι κάτοικοι όπως και η δημοτική αρχή με επικεφαλής τον Χρήστο Βρεττάκο πίεζαν για να γίνει η μετεγκατάσταση νωρίτερα βάζοντας ως όριο την εξαετία.
Μάλιστα, την περασμένη χρονιά ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας ξεκίνησε την αξιοποίηση του χώρου που του είχε παραχωρηθεί οργανώνοντας καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στο τμήμα της έκτασης των Λιπασμάτων που του είχε παραχωρηθεί. Σκοπός των εκδηλώσεων αυτών, που γίνονταν δίπλα στις εγκαταστάσεις του Μελισσανίδη, ήταν εκτός όλων των άλλων να δείξει και πόσο παράλογο και επικίνδυνο είναι να υπάρχουν τέτοιες εγκαταστάσεις μέσα στον αστικό ιστό.
Το τελευταίο διάστημα ήταν και πολύ συχνά τα παράπονα των κατοίκων για έντονη οσμή από τη μεριά των εγκαταστάσεων που ξύπναγε μνήμες από το παρελθόν όταν η Δραπετσώνα ήταν η πιο περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη περιοχή της χώρας και οι κάτοικοι πρώτα κοιτούσαν από που φυσάει και μετά άνοιγαν τα παράθυρα ή άπλωναν ρούχα.
Και έρχεται τώρα, αυτή η κυβέρνηση, που διατείνεται ότι είναι κυβέρνηση «οικολογικών ευαισθησιών» και ανατρέπει μια πολιτική δεκαετιών ως προς την απομάκρυνση οχληρών και περιβαλλοντικά επιβαρυντικών εγκαταστάσεων. Αντί να εξασφαλίσει την έγκυρη απομάκρυνση, όπως λίγο πολύ είναι ο κανόνας πανευρωπαϊκά, έρχεται και ουσιαστικά λέει ότι ακόμη και εάν αλλάξουν οι χρήσεις γης και κάποιες δραστηριότητες απαγορευτούν, μια εταιρεία θα μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί εκεί για τουλάχιστον άλλα 20 χρόνια μετά τη μεταβολή χρήσης γης που απαγορεύει πλέον την παρουσία της εκεί. Αυτό προβλέπει το άρθρο 70 του πολυνομοσχεδίου με τα «προαπαιτούμενα» που μόλις ψηφίστηκε στη Βουλή.
Χαρακτηριστική είναι έτσι και η δήλωση που έκανε ο δήμαρχος Κερατσινίου – Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος:
«Η κυβέρνηση με το άρθρο 70 του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε στη βουλή, παρατείνει την παραμονή των ρυπογόνων εγκαταστάσεων της OIL ONE και της LAFARGE στην πόλη μας για 20 χρόνια. Πρόκειται για μία απαράδεκτη απόφαση που παραπέμπει σε άλλες εποχές και γυρνάει την πόλη μας 50 χρόνια πίσω. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να μας αντιμετωπίσει ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας για ακόμα μία φορά.
Η πόλη μας είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν έχει αλλάξει σελίδα.
Απαιτούμε:
Άμεσο και σαφές χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση του τσιμεντάδικου της LAFARGE, της OIL ONE και των ανενεργών δεξαμενών των ΕΛ.ΠΕ
Άμεση ανάκληση της άδειας εμπορίας πετρελαιοειδών της OIL ONE, η οποία εκδόθηκε μετά από την αλλαγή των χρήσεων γης από τον Υπουργό ΠΕ.ΚΑ
Απαγόρευση επέκτασης δραστηριοτήτων των εγκαταστάσεων για το μεταβατικό διάστημα που παραμένουν στην πόλη
Άμεσα μέτρα για τον περιορισμό της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης που προκαλούν.»
Είναι προφανές από όλα τα παραπάνω ότι ο ιδιαίτερα στενός εναγκαλισμός της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου με τον Μελισσανίδη συνεχίζεται, με τρόπο και ένταση που σπάνια έχουμε δει ακόμη και στις χειρότερες περιπτώσεις διαπλοκής. Από τη διευκόλυνση των σχεδίων του ιδιωτικού μονοπωλίου της ΟΠΑΠ ΑΕ μέχρι τα όσα βλέπουμε σε σχέση με το γήπεδο «Αγία Σοφία» όπου κρατικές υπηρεσίες έδωσαν άδεια σε ιδιωτική εταιρεία να κατεδαφίσει δημοτικές εγκαταστάσεις, είναι σαφές ότι ο λόγος του «Τίγρη» είναι νόμος για αυτή την κυβέρνηση. Ακόμη και τώρα που το διεθνές μέρος της οικονομικής του «αυτοκρατορίας» είναι στο στόχαστρο των αμερικανικών δικαστικών αρχών αλλά και οργισμένων μετόχων που μάλλον δεν θεώρησαν και ιδιαίτερα χρηστές τις πρακτικές του.
Έτσι και τώρα η υγεία και η ασφάλεια των κατοίκων της Δραπετσώνας, μιας περιοχής λαϊκής και βασανισμένης, που χρόνια αγωνίζεται για να έχει ζωή, πρέπει για άλλη μια φορά να θυσιαστούν μπροστά στις κυνικές επιχειρηματικές απαιτήσεις.
Δείτε το ντοκιμαντέρ του UNFOLLOW για τη Δραπετσώνα και την ιστορία της περιοχής και των αγώνων των κατοίκων.
