Η απάντηση της ΕΛ.ΑΣ. για τους «περήφανους φασίστες» της Σχολής Αξιωματικών
Δύο μήνες μετά την υποβολή του αιτήματός μας να πληροφορηθούμε το αποτέλεσμα της διερεύνησης των καταγγελιών σχετικά με τους «περήφανους φασίστες» δοκίμους της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, πήραμε επιτέλους απάντηση…
Στο τεύχος Ιουνίου του UNFOLLOW, δημοσιεύσαμε το ρεπορτάζ με τίτλο «Σχολή Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ: Φυσικά είμαστε φασίστες. Υπάρχει κανένα πρόβλημα;», με συνέντευξη της καθηγήτριας εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Paris ΧΙ και πρώην συμβούλου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη επί υπουργίας Χρήστου Παπουτσή, Αναστασίας Τσουκαλά. Η συνέντευξη της Α. Τσουκαλά δόθηκε αφού ολοκληρώθηκε η κατάθεσή της (Μάιος 2014), που πραγματοποιήθηκε έναν χρόνο μετά την καταγγελία της στην τότε ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ σχετικά με την εμπειρία της τον Μάρτιο 2013, όταν είχε παραδώσει σεμινάρια στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας με θέμα τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Η κατάθεση της κας Τσουκαλά έγινε, σύμφωνα με πληροφορίες μας, στο πλαίσιο Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ), και πάντως ήταν γραπτή.
Στις 2 Ιουλίου 2014, η αξιωματική αντιπολίτευση, δια τριών βουλευτών της (Δημήτρη Β. Τσουκαλά, Χαράς Καφαντάρη, Μαρίας Διακάκη), προέβη σε ερώτηση σχετικά με το θέμα προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη.
Έναν μήνα αργότερα, στις 2 Αυγούστου 2014, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με την υπ’ αριθ. 7017/4/17712/02-08-2014 απάντηση του υπουργού κ. Βασίλη Κικίλια, υποστήριξε ότι η διενεργηθείσα Προκαταρκτική Διοικητική Εξέταση (ΠΔΕ) –και όχι, συνεπώς, Ένορκη Διοικητική Εξέταση– έχει περαιωθεί, ότι βρισκόταν στο στάδιο της αξιολόγησης του αποδεικτικού υλικού, μετά το πέρας της οποίας επρόκειτο να ληφθεί η σχετική απόφαση.
Σχεδόν δύο μήνες μετά την απάντηση του Υπουργείου, απευθυνθήκαμε με γραπτό αίτημα στην Ελληνική Αστυνομία, ζητώντας να πληροφορηθούμε τα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Πέραν αυτού, ζητήσαμε διευκρινίσεις ως προς τον λόγο για τον οποίο κρίθηκε ότι οι καταγγελίες δεν αποτελούσαν επαρκείς ενδείξεις για τη διενέργεια ΕΔΕ και προτιμήθηκε η διενέργεια της, διοικητικά κατώτερης ισχύος, ΠΔΕ, το ποιος έδωσε τη σχετική εντολή, και το γιατί η κ. Τσουκαλά κατέθεσε γραπτώς εφόσον η ΠΔΕ διενεργείται προφορικά.
Η απάντηση που λάβαμε δύο μήνες αργότερα, είναι η ακόλουθη:
Σε απάντηση του από 23-9-2014 ηλεκτρονικού σας μηνύματός, σχετικά με πειθαρχική διερεύνηση περιστατικού (Μάρτιος 2013) στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Τον Απρίλιο του 2013, με διαταγή της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, διατάχθηκε η διενέργεια Προκαταρκτικής Διοικητικής Εξέτασης (Π.Δ.Ε.), για το επίμαχο περιστατικό.
Η Π.Δ.Ε. δεν μετατράπηκε σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (Ε.Δ.Ε), καθόσον από τα στοιχεία που συλλέχθηκαν δεν προέκυπταν στοιχεία ικανά και τέτοιας βαρύτητας, από τα οποία να διαφαίνεται η διάπραξη παραπτώματος που επισύρει την επιβολή ανώτερης πειθαρχικής ποινής.
Στο πλαίσιο της Π.Δ.Ε., εξετάστηκε ενόρκως καθηγήτρια εγκληματολογίας, κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 24 παρ. 3 του Π.Δ. 120/2008.
Η Π.Δ.Ε. περαιώθηκε και υποβλήθηκε για εκδίκαση στον Διοικητή της Σχολής Αξιωματικών, ο οποίος, με απόφασή του, έθεσε την υπόθεση στο αρχείο από πειθαρχικής πλευράς, καθόσον δεν διαπιστώθηκε ευθύνη κανενός Δόκιμου Υπαστυνόμου ή άλλου αστυνομικού.
Εκτός από τα προαναφερθέντα, επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με το εγκεκριμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης, τόσο κατά το ημερήσιο πρόγραμμα όσο και κατά τις απογευματινές διαλέξεις, όπου διδάσκουν διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί καθηγητές ουδέποτε έχει διαπιστωθεί ή αναφερθεί από τους Αξιωματικούς, στη Σχολή Αξιωματικών, επίμεμπτη συμπεριφορά Δοκίμων Υπαστυνόμων.
Τέλος, από το αρχείο της ίδιας Σχολής, προκύπτει ότι ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξε σε βάρος Δοκίμων Υπαστυνόμων παρόμοια καταγγελία.
Στο ακόλουθο link μπορείτε να βρείτε την σχετική απάντηση του κ. Υπουργού στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου
http://www.minocp.gov.gr/images/stories//2014/kb_eleg2014/020914er708.pdf
Από την απάντηση που λάβαμε ύστερα από δύο μήνες και δεκάδες τηλεφωνήματα –ακόμα και με σύμβουλο του υπουργού, καθώς όπως πληροφορηθήκαμε ήταν αυτός που ανέλαβε τον χειρισμό του αιτήματός μας– δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε ότι εκπλησσόμαστε. Η συγκάλυψη κάθε περιστατικού όπου αστυνομικός καταγγέλλεται για ανάρμοστη συμπεριφορά είναι αποδεδειγμένα η πάγια τακτική της Ελληνικής Αστυνομίας και της εκάστοτε πολιτικής της ηγεσίας μέχρι σήμερα. Έκπληξη θα μας προκαλούσε το αντίθετο, το να δήλωναν δηλαδή τουλάχιστον θορυβημένοι και να υπόσχονταν ότι θα διενεργήσουν σε βάθος έρευνα για το καθεστώς εντός της Σχολής από την οποία αποφοιτούν οι μελλοντικοί αξιωματικοί του σώματος.
Εδώ, όμως, αυτό που διαφαίνεται από το πνεύμα της απάντησης -καθώς και από τον χρόνο- είναι έως και ενόχληση για το γεγονός ότι πράξαμε το αυτονόητο καθήκον για έναν δημοσιογράφο, την άσκηση δηλαδή του δημόσιου ελέγχου των θεσμών με σκοπό την ενημέρωση των πολιτών. Για την Ελληνική Αστυνομία, η έννοια της λογοδοσίας στην κοινωνία είναι κενό γράμμα. Φαίνεται πως όχι απλώς δεν έχουν πεισθεί ότι αποτελεί ντροπή για το Σώμα τους το να δηλώνουν αστυνομικοί αντιδημοκρατικά φρονήματα, αλλά αντίθετα κυριαρχεί η βεβαιότητα πως ακόμα κι όταν τα φρονήματα αυτά οδηγούν σε πράξεις, το Σώμα θα τις καλύψει. Κι αν έχουν την ατυχία να «συλληφθούν» από τον φωτογραφικό φακό, το πολύ πολύ να δεχτούν μια ποινή 8 μηνών με αναστολή (όπως στην περίπτωση του αστυνομικού των ΜΑΤ που γρονθοκόπησε τη φωτορεπόρτερ Τατιάνα Μπόλαρη) και να αθωωθούν ακόμη κι απ’ την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, μιας και όπως μας πληροφόρησε προ καιρού η ελληνική δικαιοσύνη, οι μπουνιές στα μούτρα της Μπόλαρη είναι… εντός του πλαισίου των αστυνομικών καθηκόντων.
Αν λοιπόν δεν τιμωρείται η πράξη, αλλά αντίθετα φτάνει να επιβραβεύεται δια της συγκάλυψης από τους μηχανισμούς της αστυνομίας και να νομιμοποιείται κάθε φορά που –σπάνια είναι η αλήθεια– φτάνει κάποια υπόθεση στη δικαιοσύνη, πώς να περιμένει κανείς ότι θα θορυβηθεί η Αστυνομία και η πολιτική της ηγεσία από την εκδήλωση αντιδημοκρατικών φρονημάτων εντός της Σχολής Αξιωματικών; Εδώ για τα ρατσιστικά συνθήματα των ΟΥΚάδων στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2010, που και δημόσια ήταν αλλά και βίντεο ανέβηκε στο διαδίκτυο, το δικαστήριο αντέδρασε με μια ποινή- χάδι (τρεις μήνες και 15 ημέρες με αναστολή) προς δύο μόνον από τους συνολικά 39 κατηγορουμένους. Θα μπορούσε στ’ αλήθεια να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό στο δικό μας παράδειγμα;
Επειδή, ωστόσο, το να δεχτεί κανείς ότι τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας έχουν επιτύχει την πλήρη αυτονόμησή τους και ούτε η πολιτική ούτε η δικαστική εξουσία έχει τη βούληση να παρέμβει, είναι από μόνο του μια ήττα, εμείς θα συνεχίσουμε να εξαντλούμε κάθε δυνατότητα να πάρουμε απαντήσεις και να δημοσιοποιούμε την αλήθεια.
