Ο Τζέρεμι Κόρμπυν και το τέλος των «Νέων Εργατικών»

Η ένταση της προεκλογικής εκστρατείας του Τζέρεμι Κόρμπυν, που κατέληξε στις 12 Σεπτεμβρίου στη σαρωτική του νίκη στον αγώνα για την ηγεσία των Εργατικών της Μ. Βρετανίας, με 59,5% των ψήφων, έχει σχεδόν σβήσει από τη συλλογική μνήμη το μικροπολιτικό «ατύχημα» που τον κατέστησε την τελευταία στιγμή τέταρτο υποψήφιο για την ηγεσία του κόμματος. Αν οι έτεροι τρεις συνυποψήφιοί του δεν είχαν παρεκτραπεί στον πόλεμο λάσπης μεταξύ τους, οι βουλευτές της κοινοβουλευτικής ομάδας δεν θα είχαν αποφασίσει ποτέ να στηρίξουν τον Κόρμπυν, επιτρέποντάς του να συμπληρώσει οριακά το ποσοστό της κοινοβουλευτικής ομάδας που είναι απαραίτητο για τη συμμετοχή στη διεκδίκηση της ηγεσίας. Το –υπερτριπλάσιο από τον δεύτερο– ποσοστό του Κόρμπυν, ωστόσο, δείχνει ότι η υποψηφιότητά του υπήρξε αναγκαία για την άμβλυνση των διενέξεων στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και για την ευρύτερη βρετανική πολιτική σκηνή.