Νομοσχέδιο για σύμφωνο συμβίωσης: πολύ κακό για το τίποτα
To νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, που ψηφίζεται σήμερα, μπορεί να καλύπτει την «ανάγκη» να συμμορφωθεί η Ελλάδα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά απέχει πόρρω από ένα σύγχρονο νομοθέτημα...
To νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης καλύπτει μία και μόνο «ανάγκη»: να συμμορφωθεί η Ελλάδα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της 7ης Νοεμβρίου 2013 (Βαλλιανάτος κ.ά. κατά Ελλάδας), προκειμένου να μην ξανακαταδικαστεί η χώρα στην επόμενη προσφυγή δεκάδων ομόφυλων ζευγαριών.
Κατά τα άλλα, το νομοσχέδιο απέχει πόρρω από ένα σύγχρονο νομοθέτημα για το σύμφωνο συμβίωσης, αντίστοιχο με αυτά που ισχύουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ακόμη και ο αντίστοιχος νόμος της Κύπρου που ψηφίστηκε τον περασμένο μήνα είναι πιο προοδευτικός, τόσο ως προς την σύναψή του (απλή συμπλήρωση εντύπου στο ληξιαρχείο, χωρίς την περιττή συμβολαιογραφική γραφειοκρατία), όσο και ως προς το περιεχόμενο των δικαιωμάτων που παρέχει στα ζευγάρια (π.χ. διατροφή).
Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης / SOOC
Το νομοσχέδιο προς ψήφιση αυτή τη στιγμή δεν περιλαμβάνει ούτε την παιδοθεσία, αλλά ούτε και κοινά φορολογικά δικαιώματα. Επομένως, η μόνη ουσιαστική εξέλιξη απο τον «νόμο Χατζηγάκη» του 2008, πέραν της εφαρμογής του σε ομόφυλα ζευγάρια, είναι ότι εξισώνει τα εξ αδιαθέτου κληρονομικά δικαιώματα των συντρόφων με σύμφωνο συμβίωσης, καθώς σε αυτούς θα εφαρμόζονται αναλογικά τα αντίστοιχα δικαιώματα των συζύγων.
Ταυτόχρονα όμως, οι σύντροφοι έχουν το δικαίωμα να παραιτηθούν από την «νόμιμη μοίρα», εξισώνοντας έτσι από μόνοι τους τα κληρονομικά δικαιώματά τους με τα δικαιώματα που έχουν δύο απλοί… φίλοι!
Πολύ κακό για το τίποτα.
