Παραπανίσιοι άνθρωποι Ι: Οι πρόσφυγες ως αποδόμηση και ως «αργία»
Διονύσης Σκλήρης | Τεύχος Ιανουάριος 2016
Οι πρόσφυγες υποδεικνύουν ότι είμαστε εμείς οι ίδιοι «προσφυγοποιήσιμοι» από την εξουσία που, διεκδικώντας η ίδια ως ηγεμονία μία αντιδιαμετρική «συνθήκη εξαίρεσης», ενδέχεται ανά πάσα στιγμή να επεκτείνει την «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» και σε εμάς. Υπενθυμίζουν τη βαθύτερη επισφάλεια του ίδιου του ανήκειν μας στον πολιτικό βίο, διανοίγοντάς μας σε μια άλλη πολιτική κοινότητα.
