Οι αναρχικοί και οι φίλοι τους
Το κύριο άρθρο του UNFOLLOW 67
Μέρος της αστυνομίας πιστεύει ότι το καθήκον της είναι να «επιτηρεί» τον αναρχικό χώρο• μέρος των δικαστών πιστεύει ότι πολεμά τους εχθρούς του κράτους• μέρος των ΜΜΕ κυνηγά την εντυπωσιακή είδηση• μέρος του πολιτικού προσωπικού πιστεύει ότι μάχεται την τρομοκρατία.
Όλα αυτά μαζί γεννούν μια αντικειμενική πραγματικότητα που ξαναζωντανεύει τις πρακτικές του φακελώματος και των φρονηματικών διώξεων. Η αστυνομία, η Δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ και ο πολιτικός κόσμος μοιάζουν να θέλουν να εξοντώσουν όχι μόνο τους αναρχικούς – αλλά και τους φίλους τους, τους συγγενείς τους, τους εραστές και τις ερωμένες τους. Δύο άνθρωποι αυτήν τη στιγμή –ο Τάσος Θεοφίλου και η Ηριάνα Β. Λ.– βρίσκονται αντιμέτωποι με την ποινικοποίηση των πολιτικών αλλά και των προσωπικών τους σχέσεων. Οι ζωές τους έχουν ήδη τραυματιστεί σοβαρά. Και πρόκειται μόνο για δύο από τα πιο εξόφθαλμα θύματα ενός τεράστιου πειθαρχικού εγχειρήματος που στόχο έχει όλο το κοινωνικό σώμα.
Η κυβερνώσα Αριστερά, ωστόσο, θέλει να ενισχύσει την αντιτρομοκρατική νομοθεσία, διότι αποτελεί «διεθνή υποχρέωση της χώρας». Αποπειράθηκε να περάσει διάταξη ποινικοποίησης του δημόσιου λόγου, την οποία απέσυρε προσωρινά για να τη «μελετήσει».
Ίσως αυτό να εννοεί ο φιλελεύθερος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν λέει ότι η «βία προέρχεται από την Αριστερά». Τι άλλο;
