Ντιλέκ Οτζαλάν: «Η Ελλάδα έλαβε ανταλλάγματα για να παραδώσει τον θείο μου»
Αν η Ελλάδα και άλλες δυνάμεις δεν είχαν παραδώσει τον Οτζαλάν στους διώκτες του, θα είχε αποφευχθεί η αιματοχυσία και το χάος στο Κουρδικό, εκτιμά η Ντιλέκ Οτζαλάν. Η ανιψιά του έγκλειστου ηγέτη του PKK και βουλευτής του φιλοκουρδικού HDP μίλησε στο UNFOLLOW λίγα 24ωρα πριν φτάσει στη χώρα μας για την εκδίκαση της αγωγής που έχουν καταθέσει οι δικηγόροι του Οτζαλάν εναντίον της Ελλάδας.
Στην Τουρκία και μόνο το άκουσμα του ονόματος Οτζαλάν αρκεί για να κινητοποιήσει τις αρχές ασφαλείας και ενδεχομένως να σου «χαρίσει» μια σύντομη επίσκεψη στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Η Ντιλέκ Οτζαλάν το γνωρίζει καλά. Εκτός από το βαρύ επώνυμο του θείου της, ο οποίος κρατείται σε συνθήκες απομόνωσης εδώ και 16 χρόνια, κουβαλά στις πολιτικές της αποσκευές και την κομματική ταυτότητα του φιλοκουρδικού κόμματος HDP. Για τους αντιπάλους της αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη της διασύνδεσης του κόμματος με το PKK, το οποίο παραμένει στις λίστες των τρομοκρατικών οργανώσεων της ΕΕ και των ΗΠΑ. Για τους φίλους της είναι κάτι περισσότερο από μια συγγενής του Οτζαλάν. Είναι ένα από τα προβεβλημένα στελέχη του κόμματος που τίναξε στον αέρα τους πολιτικούς σχεδιασμούς του Ερντογάν, όταν κατάφερε να ξεπεράσει το όριο του 10% στις εκλογές του Ιουνίου, στερώντας την αυτοδυναμία από το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Η Ντιλέκ Οτζαλάν έχει να δει χρόνια τον θείο της. «Ακόμη και οι δικηγόροι του», μας λέει, «δεν είχαν την παραμικρή επαφή μαζί του από τις 5 Απριλίου. Δεν έχουμε πληροφορίες ούτε για την κατάσταση της υγείας του ούτε για τις συνθήκες κράτησης». Παρ’ όλα αυτά, η ίδια γνωρίζει όσο ελάχιστοι τις λεπτομέρειες της υπόθεσης και το περιεχόμενο της αγωγής που έχει καταθέσει ο Οτζαλάν εναντίον του ελληνικού δημοσίου, εγκαλώντας το μεταξύ άλλων για παραβίαση των στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και πλήθος άλλων αξιόποινων πράξεων.
Για τους δικηγόρους και τους συγγενείς του Οτζαλάν η εμπλοκή της Ελλάδας δεν ξεκινά με την παράδοση του κούρδου ηγέτη από την κυβέρνηση Σημίτη στα χέρια της ΜΙΤ, τον Φεβρουάριο του 1999, αλλά αρκετούς μήνες νωρίτερα, όταν ξεκινούσε η οδύσσεια που θα τον οδηγούσε από τη Συρία στα χέρια των τουρκικών αρχών.
«Η μεταφορά του Οτζαλάν από τη Συρία στην Ελλάδα στις 9 Απριλίου του 1998 είναι αποτέλεσμα πολιτικής συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και του καθεστώτος Άσαντ», εκτιμά η Ντιλέκ Οτζαλάν, η οποία επισημαίνει ότι οι χώρες που συμμετείχαν στην τελική παράδοση «έλαβαν σημαντικά ανταλλάγματα». «Δεν γνωρίζω τι ακριβώς περιελάβανε η συμφωνία αλλά δεν έχω πλέον καμία αμφιβολία γι’ αυτό», επισημαίνει η ίδια.
Η πολύπαθη αγωγή, που φτάνει τελικά στο τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών στις 9 Απριλίου, αφορά την τότε ελληνική κυβέρνηση αλλά το κατηγορητήριο εστιάζει και σε συγκεκριμένα πρόσωπα, όπως ο τότε υπουργός Εξωτερικών και στελέχη της ΚΥΠ.
Η ομάδα δικηγόρων που εκπροσωπεί τον Οτζαλάν ζητά ένα συμβολικό χρηματικό ποσό, το οποίο ούτως η άλλως θα δοθεί σε κάποια ελληνική οργάνωση για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Στη μάλλον τυπική ερώτησή μας τι περιμένει από την ελληνική δικαιοσύνη η Ντιλέκ Οτζαλάν σημειώνει ότι έχει «απόλυτη εμπιστοσύνη στη δημοκρατική παράδοση της Ελλάδας και τη λειτουργία των θεσμών».
Θεωρητικά τουλάχιστον το πολύ καλά «δεμένο» κατηγορητήριο αρκεί να αποδείξει σειρά παρανομιών, που ξεκινούν από τη φάση εντοπισμού του κούρδου ηγέτη και φτάνουν μέχρι την παράδοσή του στην τουρκική ΜΙΤ. «Σε όλα αυτά τα επίπεδα», τονίζει η Ντιλέκ Οτζαλάν, «οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν ήταν παράνομες».
Πέρα από τη μάχη των δικηγόρων, στις αρχές Νοεμβρίου ξεκινά και η μάχη της ενημέρωσης για το τι πραγματικά συνέβη το 1998 και το 1999. Η πολιτική σημασία της δίκης είναι τεράστια, καθώς μπορεί να εκθέσει διεθνώς όχι μόνο την κυβέρνηση Σημίτη και τις σχέσεις της με την ΚΥΠ και τις αμερικανικές και τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά και την ίδια τη διαδικασία εντοπισμού και σύλληψης του Ερντογάν, που αποτέλεσε πρόβα τζενεράλε για τις παράνομες απαγωγές και τα βασανιστήρια της CIA που ακολούθησαν στις επόμενες δεκαετίες.
Παρότι η Ντιλέκ Οτζαλάν στέκεται ιδιαίτερα στις ευθύνες που φέρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, γνωρίζει πολύ καλά ότι σε τελική ανάλυση το παιχνίδι παίχτηκε και στους διαδρόμους ευρωπαϊκών υπουργείων Εξωτερικών και μυστικών υπηρεσιών.
«Πρόθεση του Οτζαλάν», εξηγεί η βουλευτίνα του HDP, «ήταν να μεταβεί στην Ευρώπη γιατί πίστευε ότι το κουρδικό ζήτημα έπρεπε να λυθεί μέσω δημοκρατικών διαδικασιών και όχι με προσφυγή στη βία. Οι χώρες που ενεπλάκησαν ήθελαν να ακυρώσουν αυτή τη διαδικασία ώστε να μη φτάσει ποτέ στην Ευρώπη». Τινάζοντας στον αέρα τα επιχειρήματα της τότε ελληνικής κυβέρνησης, που υποστήριξε ότι βρέθηκε ενώπιον ανυπέρβλητων εμποδίων και καταστάσεων που ξεπερνούσαν τις δυνατότητες αντίδρασης μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάδα, η ανιψιά του Οτζαλάν επιμένει πως ό,τι έγινε «ήταν προγραμματισμένο από καιρό και ήρθε ως αποτέλεσμα μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων μεταξύ των χωρών».
Για την Ντιλέκ Οτζαλάν οι ευθύνες της Ελλάδας και όσων ακόμη χωρών συμμετείχαν στη διαδικασία δεν περιορίζονται στο γεγονός ότι παρέδωσαν έναν πολιτικό καταζητούμενο σε μια χώρα όπου ίσχυε η θανατική ποινή. «Με τη στάση τους έχουν ευθύνη για το χάος που επικράτησε στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής σε ό,τι αφορά το Kουρδικό. Εάν είχαν επιλέξει μια πιο δημοκρατική διαδικασία, δεν θα είχαμε την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα».
Η «δικτατορία» του Ερντογάν
Όταν μιλά για χάος η Ντιλέκ Οτζαλάν, σε αυτό συμπεριλαμβάνει ακόμη και τις πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στην Άγκυρα.
«Ο θάνατος 102 ανθρώπων», μας εξηγεί, «συνδέεται άμεσα με την εξωτερική πολιτική που ασκεί η Τουρκία στην περιοχή και ιδιαίτερα με το άνοιγμα των συνόρων σε ακραία ισλαμικά στοιχεία που μάχονταν στον εμφύλιο της Συρίας». Όπως και ο επικεφαλής του κόμματός της Σελαχατίν Ντεμιρτάς, η ίδια πιστεύει ότι το τουρκικό κράτος εμπλέκεται άμεσα στις τρομοκρατικές επιθέσεις. «Από τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και άλλα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας», μας λέει, «προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι τουρκικές αρχές ακόμη και αν δεν συμμετείχαν ενεργά γνώριζαν πολύ καλά τα σχέδια της επίθεσης». Και μόνο το γεγονός άλλωστε ότι η επίθεση σημειώθηκε μερικές εκατοντάδες μέτρα από τα κεντρικά γραφεία της αστυνομίας της Άγκυρας –μια πόλη στην οποία, όπως λένε, οι μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν ακόμη και τα πουλιά που πετάνε στον ουρανό– αποτελεί για την Οτζαλάν επαρκή ένδειξη εμπλοκής του τουρκικού κράτους.
Η ανιψιά του έγκλειστου ηγέτη του PKK δεν φοβάται να μιλήσει ανοιχτά για το «καθεστώς τρόμου» που έχει επιβάλει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της χώρας.
«Άνθρωποι δολοφονούνται μέρα μεσημέρι σε κεντρικά σημεία μεγάλων πόλεων και κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να το σταματήσει», λέει η Οτζαλάν, σημειώνοντας ότι «η συμπεριφορά του Ερντογάν παραπέμπει, μέρα με την ημέρα, σε δικτατορικό καθεστώς».
Η ίδια δεν φαίνεται να έχει αμφιβολίες και για τη «δημοκρατικότητα» της εκλογικής διαδικασίας που διεξήχθη στην Τουρκία.
«Πολύ πριν από τις εκλογές», μας εξηγεί, «στις περιοχές των Κούρδων και στην πόλη της Ούρφα, όπου ήμουν υποψήφια, το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να υφαρπάξει τις ψήφους μας και να αλλοιώσει το αποτέλεσμα. Οι εκλογικοί αντιπρόσωποι του HDP έπεφταν συνεχώς θύματα επιθέσεων και σε ορισμένες περιπτώσεις συλλαμβάνονταν από τις τουρκικές αρχές».
Παρ’ όλα αυτά, η Ντιλέκ Οτζαλάν δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η συμμετοχή του κόμματος στις εκλογές και το γεγονός ότι τον Ιούνιο κατάφερε να ξεπεράσει το –εξίσου αντιδημοκρατικό– όριο του 10% που θέτει ο εκλογικός νόμος αποτέλεσε βόμβα στα θεμέλια της πολιτικής αυτοκρατορίας του Ερντογάν.
«Εμείς πάντως» μας είπε η Ντιλέκ Οτζαλάν «ήμασταν και παραμένουμε έτοιμοι να συνομιλήσουμε με κάθε πολιτική δύναμη που επιθυμεί δίκαιη λύση στο Κουρδικό χωρίς να προσφεύγει στη βία και τον εθνικισμό».
