Ο μύθος και το παραμύθι του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη

Τα θαύματα, λένε, διαρκούν τρεις ημέρες. Το θαύμα Λαυρεντιάδη διαρκεί 20 χρόνια. Το θαύμα του γιου ενός μικρού επιχειρηματία στο Αιγάλεω, που κατάφερε να κυριαρχήσει πάνω στα κύματα της ελληνικής πραγματικότητας, πατώντας πάντα σε περίεργες συμπτώσεις: ξένους κολοσσούς που ήταν πρόθυμοι να τον χρηματοδοτήσουν ή ακόμη και να εξαπατηθούν, προκειμένου να ανδρωθεί και να φανεί αξιόπιστος, εκδοτικά συγκροτήματα που εφημερίδες είχαν, αλλά δεν έβγαζαν μιλιά για όσα περίεργα συνέβαιναν, και πολιτικούς που του χάριζαν, πέρα από χαμόγελα, και ευνοϊκές ρυθμίσεις. Από τα θαύματα δεν λείπει η Εκκλησία: του χάρισε μεγαλεπήβολους τίτλους και του πρόσφερε απλόχερα την αγάπη της, με ανταλλάγματα που μοιάζουν περισσότερο με μυστικά εξομολόγησης παρά με δωρεές. Όπως ομολογεί ο ίδιος, άλλωστε, δεν θα έκανε ό,τι έκανε, αν δεν υπήρχε το Βατοπέδι. Είναι άγνωστο αν το εννοεί με τη θρησκευτική έννοια ή με τη σκανδαλώδη οικονομική. Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης πάλεψε για την εικόνα ενός αυτοδημιούργητου σύγχρονου Ωνάση, αλλά εδώ και καιρό βρίσκεται αντιμέτωπος με το προφίλ ενός Κοσκωτά. Ίσως και με τη μοίρα του.