Στου Λουμίδη βέβαια
Λεωνίδας Ζενάκος | Τεύχος Σεπτέμβριος 2015
Η ζωή του Κώστα Γαλανόπουλου ήταν σαν τις ιστορικές εποχές: δεν είχε μόνο μέση περίοδο, την ευδόκιμη σταδιοδρομία του στη δημοσιογραφία. Είχε επίσης πρώιμη φάση, όπως είχε, δυστυχώς, και ύστερη. Τα σπαράγματα τούτα προσωπικών αναμνήσεων από τα ακραία κεφάλαια της πορείας τού σπάνιου αυτού ανθρώπου φωτίζουν μερικές λιγότερο γνωστές πτυχές της ανεπανάληπτης προσωπικότητάς του αλλά και καθιστούν για πολλούς τον χαμό του ακόμη πικρότερον.